Pagina 2 van 4 EersteEerste 1234 LaatsteLaatste
Weergeven resultaten 51 tot 100 van 191

Onderwerp: Leven met een narcist..

  1. #51

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    zou heel graag in kontakt willen komen met mensen die hetzelfde hebben meegemaakt om zo elkaar te kunnen steunen wie dit zelf niet heeft meegemaakt weet ook niet wat het is om zo n leven te hebben gehad je gelooft soms je eigen verhaal niet en gaat aan jezelf twijfelen en het feit is gewoon zo je komt je leven lang niet van deze persoon af omdat kinderen hebt met elkaar de pijn zal altijd blijven
    lidia

  2. #52
    Eefje91830
    Guest

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Beste allemaal, dit is mijn eerste keer op het forum.
    Vanmiddag heb ik besloten om eens op internet te gaan kijken waar ik nu in zit. Ik heb sinds 2 jaar een partner. Voordat ik hem tegenkwam was ik helemaal klaar met mannen. Ik was al een keer eerder in een relatie geestelijk mishandeld waardoor ik al erg onzeker was of relaties niet uitgingen en zo verkeerd liepen alleen maar door mij. Toen was daar opeens deze jongen. Vrolijk, goed gebekt, leuke baan, goed voor elkaar. Maar ik voelde niets voor hem. Ik wilde geen partner meer. Drie maanden heeft hij voor me gevochten om me te krijgen. Uiteindelijk dacht ik, ik ben altijd voor de grote verliefdheid gegaan en dat werkte nooit dus misschien moet ik wel eens hiervoor gaan met iemand waarop je niet direct stapelverliefd bent. Misschien is dat wel wat ik nodig heb. Uiteindelijk zijn we toen toch in een relatie gestapt. Hij deed ALLES voor me, kwam midden in de nacht naar mijn huis rijden (een uur van zijn huis) als ik hem nodig had, hield niet op met smsen en mailen en noem maar op. Langzaam maar zeker begon ik ook meer voor hem te voelen maar ik had last van angsten. Angsten die ik had opgebouwd in mijn verleden waardoor ik onzeker was, bang was mijn partner kwijt te raken, bang dat ik niet goed genoeg was. Op een gegeven moment ben ik hier eerlijk over geweest naar hem toe en hij gaf aan dat hij hier prima mee kon leven, dat hij me wilde helpen en dat hij me niet (zoals de andere partners) in de steek zou laten. Het stond ons regelmatig in de weg als ik onzeker was maar ergens leek hij het wel prettig te vinden. Toen merkte ik op een gegeven moment dat hij best wel heel erg boos kon worden. Dat hij slecht tegen kritiek kon en dat hij loog over dingen. En dan niet op een manier van ik zeg wat en het is niet waar, maar voor je gaan zitten, je handen vasthouden, je recht in je ogen kijkend en zeggen: lieverd, ik snap dat je daar bang voor bent, maar ik ben anders, echt waar, kijk in mijn ogen, ik ben zo niet.. Twee maanden later bleek dat hij niet de waarheid had gesproken. Het issue WAAR het over ging dat hij gelogen had was nog niet zo erg manier de manier waarop hij loog, keihard in je gezicht.
    Op een gegeven moment werden de ruzies steeds meer en meer. Na een ruzie is hij zelfs naar mijn ouders gereden en heeft hij als een kind zitten huilen (lees goed: NEPTRANEN) dat hij het niet meer met me uithield door mijn angsten. Mijn moeder zei toen dat het ook moeilijk is om met iemand met angsten te leven maar dat hij dan beter kon beslissen dat als hij er niet mee om kon gaan om de relatie te beeindigen. Hij zat nog geen 2 minuten na het gesprek in de auto en belde me: nou als je maar weet dat je ouders ook vinden dat er niet met jou valt om te gaan, daar gaven ze me gelijk in! Verder was hij razend op mijn moeder omdat hij vond dat ze zonder enige reden had gezegd dat het beter uit kon zijn.
    Langzaam maar zeker kon hij steeds slechter tegen kritiek. Of ik nou zei, lieverd doe je de deur even dicht? Razend werd hij, zich als een kind behandeld zei hij dan. Zijn boosheid werd steeds heviger en toen begon hij met het uit te maken de eerste keer. Het is afgelopen, ik verbreek hierbij definitief de relatie. Ik was radeloos... Maar hij wist dat ik verlatingsangst had en dat ik alles eraan zou doen om hem terug te krijgen en dat gebeurde ook. toen was het hek van de dam. Iedere keer maakte hij het om een scheet uit en ging hij terug naar zijn eigen huis en dan liet hij me kruipen en smeken om hem weer terug te krijgen. Het leek toen al wel of hij hiervan genoot. Hij begon me uit te schelden voor kankerwijf en kuthoer pakte iedere keer zijn spullen en zei dat ik gek in mijn hoofd was omdat ik bij een psycholoog liep.
    Ik liep inderdaad bij een psycholoog en ik merkte dat ik daar steeds een stukje sterker door werd. Ik leerde wat meer van me afbijten. Maar wat ik ook deed, of hoe sterk ik ook was ik kwam er niet doorheen. Hij liet me zijn huis niet in als ik kwam praten, dan moest ik maar in de achtertuin gaan staan en ging hij aan de andere kant van het raam staan om vervolgens voor de tv te gaan zitten met een zak chips. Als ik bij hem was en we kregen ruzie dan zei hij optyfen kankerwijf en als ik dan niet ging omdat ik verdrietig was en erover wilde praten pakte hij al mijn spullen en gooide ze naar buiten in de regen en zei lachend: zo nu kun je kiezen he? Of je spullen redden en buitenstaan of je troep kwijt zijn.
    Toch sterkte ik in de loop van de tijd steeds verder waardoor zijn macht over mij niet toenam. Iedere dag kreeg ik wel 10 mails van 3 kantjes met daarin dat ik hem niet begreep en dat ik eens moest luisteren en mijn grote bek moest dichthouden en niet continu moest zeggen wat ik voelde. Ik heb wel duizend emails teruggestuurd om hem uit te leggen dat ik las wat hij schreef maar dat ik het niet altijd met hem eens was. Hij zei dan, je bied je excuses aan en anders kom ik niet meer terug. Zo manipuleerde hij me steeds verder. Toen ik bijna geen angsten meer had ging hij me steeds proberen expres onzeker te maken als hij bijv ergens heen ging: ja dat vind jij vervelend he, daar zal je nu al wel niet van kunnen slapen he? En daar genoot hij van. Het laatste half jaar werkte dat niet meer en toen is hij steeds verder gegaan om me op andere manieren kapot te maken.
    Ik heb hem zo vaak gezegd, ik hoef niet veel ik wil alleen dat je mijn emails ook eens leest en ziet wat mij verdriet doet. Dat heeft hij één keer gedaan en dat ging nog geen week goed en dan ging hij weer los.
    Verder was hij continu bezig met belonen en straffen. Toen we een jaar samen waren beloofde hij me een ring. Een tijd later vroeg ik hem wanneer we eens gingen kijken en toen zei hij, jij bent niet lief geweest, jij krijgt geen ring! Ik was daar erg verdrietig om. Toen ik het jaar erna jarig was en de visite kwam racete hij snel naar het centrum en kwam terug met een kaart waarop stond, het is er nog niet van gekomen maar je krijgt van mij een mooie ring. Op mijn verjaardag vertelde ik niet dat hij me het WEER beloofd had. Na de verjaardag was hij razend dat ik het niet trots tegen iedereeen verteld had, ik was ondankbaar!
    Zo het ook met uitjes. Als er wat leuks op de planning stond vanaf zijn kant bijv. vriendenbezoek en er was een discussie dan strafte hij me door me dan de week erna niet mee te nemen en me thuis alleen te laten zitten. En zo deed hij het met alles. Hij gaf niet vaak wat maar als hij wat gaf en er kwam een week later een discussie dan moest ik het weer inleveren omdat ik stout was geweest. Op een gegeven moment zat ik continu alleen thuis. Ik heb hem verder één keer gevraagd of hij iets meer kon betalen aan bijv de boodschappen omdat hij een stuk meer verdiende. Hij gaf toen aan dat ik achter zijn portomonnaie aanzat. En zo kan ik nog heel veel verder gaan tot punten dat hij me beschuldigd heeft van diefstal van zijn dvd's terwijl hij deze zelf kwijt was geraakt.
    De laatste maanden had hij zelf woedeuitbarstingen toen ik een taart had gebakken bij het drukke werk waar ik de hele dag al mee bezig was. Ik zette de taart op tafel en riep hem en hij schoof hem in twee happen naar binnen. Het enige wat ik met een glimlach zei was: oh lieverd, eet nou rustig dan geniet je er lekker van! Hij ging compleet door het lint..hij heeft me voor alles uitgescholden wat los en vast zat omdat ik hem als een kind behandelde. Ik zei dat ik even een luchtje zou gaan scheppen en toen zei hij dat ik helemaal op moest rotten, ik stond buiten en hij heeft toen nog een scherp voorwerp tegen mijn auto aangegooid.
    Alles was verder voor de buitenwereld. Kwamen we bij zijn vrienden, een stralende lach, op zijn werk was hij de zakenman en bij zijn ouders was hij het knuffelbeertje. Op zijn werk werd hij op handen gedragen en in zijn familie was hij de enige die gestudeerd had dus daar werd hij bijna vereerd. Ik weet dat hij in zijn verleden vaak onzeker is geweest omdat hij half turks is. Zijn vader die turks is heeft zich altijd erg moeten bewijzen dat hij een goede man was en ik weet dat mijn partner ook met veel te kampen heeft gehad.
    Ik ben nu twee jaar verder en ik zit ontzettend in de knoop met mezelf. Ik ben alleen maar bezig met: waar ben ik fout gegaan. Hij heeft hiervoor een relatie van 5 jaar gehad en ik bleef maar denken, dan moet het toch aan mij liggen als hij toen wel gewoon een lange relatie had. Ik hoorde toen later wel dat zijn vorige partner compleet financieel van hem afhankelijk was en uiteindelijk bleek dat ze weg was gegaan zodra zo haar eerste cent verdiende dus dat zij uiteindelijk van HEM geprofiteerd had. Dan zou het dus wel kunnen dat die relatie daardoor zo lang heeft geduurd.

    Maar kan iemand mij alsjeblieft vertellen..is dit een narcist? En voor mij nog belangrijker: is dit iets wat hij met iedere partner opnieuw zal krijgen? Dat het niet bij mij heeft gelegen maar dat of hij nou een meegaande of felle vrouw krijgt dat hij ze uiteindelijk allemaal klein zal willen krijgen en zal manipuleren en breken om hemzelf te sterken? Dat antwoord is zo ontzettend belangrijk voor me omdat ik nog steeds bang ben dat ik hem zo gemaakt heb doordat ik in het begin angsten had en erg onzeker was. Bedankt alvast voor jullie reactie.

  3. #53
    Eefje91830
    Guest

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Ik vergat nog één belangrijk ding erbij te zetten. Hij verdraaide ook altijd de waarheid. Als er iets was gebeurd waarbij hij fout zat, altijd draaide hij het zo dat ik fout zat en mijn excuses moest aanbieden. Ik werd daar zo radeloos en onzeker door en ging steeds meer aan mezelf twijfelen. Ik heb zelfs een aantal keer gedacht dat ik gek was omdat ik er echt zeker wist dat het niet zo was gegaan. Dit deed hij dagelijks waardoor ik op een gegeven moment alleen nog maar aan mezelf twijfelde.

  4. #54

    Red face Re: Leven met een narcist..

    nou,ik deel helaas jullie leed,al weet ik pas sinds kort,ook door zelf weer eens in therapie te gaan,het ligt uiteraard bij mij,dat mijn man....bijna ex hoop ik,narcisme heeft.
    kreeg zowat hyperventilatie toen ik er over las en mijn hele huwelijk,15 jaar,voorbij zag gaan zo als hij werkelijk was,het was ook een opluchting,zie je wel ik heb het altijd goed gevoeld,ik was niet gek of labiel,hij was het probleem,hij vond zelf dat hij niks mankeerde.
    herken heel veel van jullie verhalen,het liegen,je prijzen,alles voor je doen om je vervolgens weer keihard neer te halen,me vernederen waar mijn kinderen bij waren,zo van moet je jezelf nou eens zien,en dan die neerbuigende blik.altijd jaloers,alles uitleggen,bevestigen dat hij en mijn gezin alles voor me waren...maar helaas nooit genoeg.ik kom uit een moeilijke jeugd maar was wel altijd erg knuffelig en warm,door zijn gedrag verstarde ik in de loop der jaren steeds meer,liep op m'n automatische piloot,voelde niet meer en knuffelde mijn kinderen bijna niet meer.als ik nu terug denk wat ik daardoor heb gemist word ik misselijk.
    als ik hem aanraakte wilde hij direct sex,dus na een aantal jaar accosieer je dat met elkaar.
    geweld heeft hij nog niet gebruikt,althans niet geslagen,wel ben ik door hem meerdere malen sexueel misbruikt.hij dacht dat ik sliep,ik deed dan net alsof,een raar soort van bevestiging zoeken,hopen en helaas ja,nog denken dat ie het niet zo bedoelde.als ik hem ermee confronteerde zag ik het niet goed,hij dacht dat ik het wel oke vond.maar al wist ik diep van binnen dat hij zachtjes deed en zijn ding deed en dus gewoon zonder toestemming zijn gang ging,nog trapte ik hem niet uit bed,dat maakte me in de war en deed me twijfelen aan mezelf.nu begrijp ik dat dat een logische reactie is als iemand je al 15 jaar het gevoel geeft dat datgene wat je voelt en ervaart niet juist is en tussen je oren zit.ik was labiel...net als mijn moeder zegt hij al 15 jaar.
    nu ik besef wat er werkelijk is gebeurd slaap ik niet meer,de walging,de pijn,het niet begrijpen dat je eigen man dit doet zonder er enige emotie bij te hebben is haast onverteerbaar.
    maar o mijn god,wat zal ik nu vechten,vechten voor mij,die nu blijkt,sterk is,en voor mijn 3 prachtige lieve kinderen.
    ben al 7 maanden aan het zwerfen in de week-enden,dan is hij in huis bij de kinderen,als ie niet stapt en ze alleen laat weet ik sinds kort.nog geen stap verder,hij blijft me kleineren,stagneert met de scheiding iedere ontwikkeling door gewoon nergens op te reageren,mij dus weer niet serieus te nemen,zielig doen,maar wel op vrouwenjacht wat niemand weet,hij is immers het slachtoffer.gister mijn confenant naar de rechtank gestuurd,dat zal hij morgen krijgen.ik ben bang,bang voor wat gaat komen,hoe ver zal hij gaan.wat zal hij doen.hoor morgen of ik een huisje voor een jaar kan huren,anders vraag ik voorlopige voorzieningen aan.ben als de dood,maar wil niet meer dat hij mijn kinderen alleen laat om zijn eigen ego te strelen in de kroeg.en charmant en knap is ie,humor...de perfecte man,jaja
    ik ben blij dit met mensen te kunnen delen die helaas in hetzelfde schuitje zitten,want dit leg je niet zo maar aan iemand uit die alleen zijn charmante leuke buitenkant ziet.
    hoe heb ik die man zo ver kunnen laten komen en altijd zo in bescherming genomen.maar nog erger vrees ik,hoe kom ik er vanaf.
    wens iedereen sterkte en zou jullie allemaal wel willen vasthouden,want alleen wij weten hoe vreselijk deze mensen werkelijk zijn en hoe eenzaam je strijd is naar eigenwaarde en loskomen van dit horrorscenario
    kus voor jullie allemaal

  5. #55

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    lieve eefje,
    begrijp zo wat je bedoeld,het is een drama om steeds maar weer te twijfelen,vooral aan jezelf.moet steeds m'n kwaadheid oproepen en de dingen die hij zij en deed opnieuw beleven om mezelf weer te overtuigen.word gek van die wisselende gevoelens.
    wens je veel sterkte

  6. #56

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    beste willem barten,
    vind het erg dapper en moedig dat je reageerd.heb ook al jaren medelijden met mijn man en heb hem oprecht willen helpen.helaas zitten we nu in een nare scheiding,je hebt gelijk,de narcist moet het wel willen en erkennen.ik wens jou vanaf de andere kant,ondanks al het verdriet dat ik van een narcist heb,heel veel sterkte en ik hoop dat ook jij ooit je geluk zal vinden die je verdiend na zo´n toch al moeilijk leven,we blijken toch allemaal weer een produkt van ons verleden,ook een narcist kiest hier niet voor
    sterkte

  7. #57

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    even met een narcist..
    vind het erg dapper en moedig dat je reageerd.heb ook al jaren medelijden met mijn man en heb hem oprecht willen helpen.helaas zitten we nu in een nare scheiding,je hebt gelijk,de narcist moet het wel willen en erkennen.ik wens jou vanaf de andere kant,ondanks al het verdriet dat ik van een narcist heb,heel veel sterkte en ik hoop dat ook jij ooit je geluk zal vinden die je verdiend na zo´n toch al moeilijk leven,we blijken toch allemaal weer een produkt van ons verleden,ook een narcist kiest hier niet voor
    sterkte

  8. #58

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    zo stuur je het ene berricht en de daarbij behorende emoties,en zo wens je een narcist sterkte,het zal voorlopig nog wel erg verwarrend blijven,ben nog lang niet los van alle oude denkbeelden,wel op de goede weg,maar o wat laat die man me wisselen in m´n gevoel,maar nog belangrijker,ik laat het nog steeds toe

  9. #59

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    voorlopige voorzieningen aangevraagd,hij reageerd eng rustig en meegaand,kreeg een bon voor m'n verjaardag,om te ontstressen,vervolgens zegt ie tegen zijn advokaat dat ik zwart bijverdien,ik maak schoon en verdien 750 euro erbij...............daar gaan we weer,allemaal leugens en weer in de war,wat een geesteljk gevecht

  10. #60

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Hallo allemaal,

    Lieve mensen ik ben nieuw op dit forum.

    Ik zal me even voorstellen, ik ben Pokkie 50 jaar en ben 32 jaar met een narcist getrouwd geweest.
    In eind 2005 ging hij zoals gewoonlijk met de honden uit, en de honden kwamen thuis, maar mijn ex niet. Hij vertelde mij uren later telefonisch dat hij een ander had.
    Nu ben ik blij dat ik uit deze relatie ben, en hem zelfs dankbaar.
    Al het liegen en bedriegen is nu voorbij. Het kopen van liefde, het manipuleren van mensen om hem heen. Zijn zelfverheerlijking. Zijn bijna perfecte acteer talent. Zijn geld verkwistende gedrag in bijzijn van anderen. Zijn kleineren van mij. Ik was 14 toen ik hem leerde kennen en ben er heel langzaam ingegroeid. Inmiddels is hij hertrouwd, Mijn (onze) kinderen waren niet welkom op zijn bruiloft want zij hoorden bij zijn verleden. Haar kinderen wel.
    Mijn kinderen zijn boos op hem, dus is hij boos op de kinderen. Hij gebruik mijn dochter als pion, hij heeft geld geleend van mijn jongste zoon, om zijn "nieuwe" kinderen te onderhouden. Ga zo maar door ik heb een dagboek bijgehouden en inmiddels ruim 300 bladzijden geschreven. Hij is inmiddels ook opgepakt met 2 hennepkwekerijen, en omdat hij zich nu uitgeeft voor aannemer, is zijn imago aangetast, daardoor verdient hij niets, maar hij rijdt wel in een nieuwe dikke chrysler touring. Hij is vreemdgegaan tijdens ons huwelijk met een nicht van mij, met mijn buurmeisje, en ook met mijn vriendin, dan spreek ik nog niet over al die anderen.
    Zo kan ik nog uren doorgaan, en de meest schokkende dingen vertellen, maar mijn zorg is nu, hoe kom ik mentaal uit deze relatie, ik heb therapie gehad, maar ik merk nu, nu ik een nieuwe relatie ben begonnen, dat ik zo beschadigd ben, dat ik niet weet hoe ik dit op moet lossen.
    liefs pokkie

  11. #61

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    allemensen, wat ik hier zo snel lees, is gewoon de hel waarin ik al 37 jaar zit! ik ga er nog eens even beter voor zitten en wilde dit onderwerp eigenlijk doorsturen, maar het is ook helemaal voor mij bestemd! ik wist niet dat het een naam had, de ziekte waarmee mijn man leeft en vroeg me vaak af dat ík de ziekte was, maar mijn god.....
    zijn er nu veel zulke mensen op deze aardbol?

  12. #62

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Hoi Pleuntje 13,

    Mijn reactie was bijna 3 jaar geleden hetzelfde. Omdat mijn dochter psychologie studeerde kwam ik erachter, doordat zij het benoemde, psychopaat en narcisme, waar ik 35 jaar lang achteraan gelopen was, waar ik 35 jaar lang voor gesloofd had en waar ik 35 jaar lang toch ook intens gehouden had. Ik zag bij andere gezinnen dat mannen ook heel anders konden omgaan met vrouwen, maar ik zocht ( en vaak zoek ik dat nog steeds) de schuld altijd bij mijzelf. Ik was diegene die niet kon communiceren, ik liep erbij als een slons, en dan later weer met mijn neus in de lucht. Ik was de schuld van zijn impotentie omdat ik had gezegd dat hij zich moest laten steriliseren. Nee ik had een eigen bedrijf opgebouwd en hij zag dat het goed ging ( in tegelstelling tot zijn bedrijven ) Ik durfde af en toe mijn zelfvertrouwen weer op te krikken, dan liep ik , volgens hem, met de neus in de lucht. Hij ging voor de geboorte van de oudste kind al vreemd ( mijn oudste is 30 ) nee zijn impotentie lag aan mij. Een narcist neemt nooit en maar dan echt nooit zijn verantwoordelijkheid, doet alles berekenend en zonder enig emphatisch vermogen. Hij had hennepkwekerijen ( dus ook een dubbelleven ) en dat was mijn schuld omdat hij mij moest betalen, Hij kan nu niet werken omdat zijn imago geschaad is omdat hij opgepakt is met zijn kwekerijen, en dat kwam omdat iemand hem verlinkt had. Zo kan ik nog uren doorgaan . wat hij de kinderen heef aangedaan en mijn en zijn familie en mij. Ja er zijn veel mensen op deze aardbol, en nu zijn er steeds meer vrouwen die merken dat hun huwelijk niet normaal is dat het gedrag van hun partner niet is hoe mensen met elkaar omgaan. Ik was niet gelijkwaardig aan hem, ik was zijn bezit. en dat werd mij ook vaak duidelijk gemaakt. Gelukkig is dit medium er eentje die duidelijkheid verschaft in heel veel levens van vrouwen, want helaas komt narcisme en nps vaak alleen bij mannen voor ( zelden bij vrouwen) veel succes en sterkte.

    Liefs pokkie

  13. #63

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    nou pokkie, ik denk dat we elkaar een hand kunnen geven! de vernederingen die ik ondergaan heb! hoe slecht ik niet was! en ik had al zijn spaargeld opgemaakt!
    onze zoon (nu 31) noemde hij vroeger "hark"! zijn eigen kind! en ja, mijn dochter is nota bene orthapedagoge(28) en toch is ze voor hem en neemt ze het voor hem op! ze wil haar vader niet afvallen als ik haar wat over hem vertel! onbegrijpelijk!
    wat hij me allemaal niet aangedaan heeft! zelfs voor al die jaren misbruik en een keer verkrachting draaide hij zijn hand niet om!
    mij heeft hij ook enige tijd "lullo" en "lulhannes" genoemd! en dat vond hij gewoon!
    zichzelf noemde hij wel "de heilige", mijn god, ik kan hier hele boeken schrijven!
    ik zal ook zeker meer reageren hoor, maar moest dit vast even kwijt, wat een herkenning, ongelooflijk. en ik maar denken dat het aan mij en mijn verleden lag!

  14. #64

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    ja Pleuntje, daar ben ik ook achter,. Ik merk gewoon dat de narcist op zich zo voorspelbaar is in zijn gedragingen. Ik liet laatst een stuk lezen aan mijn jongste zoon over narcisme, en hij vroeg aan mij. "Mam heb jij dat geschreven over papa" Nee iemand anders heeft het geschreven, maar alle kenmerken zijn duidelijk. Ooit heb ik eens gelezen dat als je in een relatie zit met een partner die narcist is, dat je daar niet zelf achter komt. Je komt er pas achter als de relatie voorbij is. En dat is een zin waaraan ik me heel erg vasthoud, want ja ik voel en voelde me soms zo dom. De achterban houd ook zijn/haar mond, omdat ze, toch wel "bang" zijn voor dit soort mensen, of onder de indruk zijn. En omdat de partner naar de buitenwereld toe, gewoon doet alsof het het gelukkigste gezinnetje uit de hele omgeving is, denken ze vaak dat de vrouw wel weet hoe ziek hun man is, maar helaas dat hebben deze vrouwen niet in de gaten. Als je nagaat dat een narcist zelfs een goede psycholoog om de tuin kan leiden, dan treft hun geen schuld.
    Soms ben ik zo radeloos dan weet ik het niet meer, dan vind ik het allemaal goed en wil er de brui aan geven. Ik weet dat is een hele verkeerde gedachte, maar dan twijfel ik weer zo aan mezelf, of ik het dan toch niet allemaal verkeerd heb gedaan, en dan zoek ik weer jullie verhalen op en dan klim ik weer een beetje uit het diepe gat. Niet verwonderlijk, na 35 jaar emotioneel misbruik, maar toch heeeeeeel moeilijk. Een voorbeeldje nog, wij ( ik en de 3 kinderen ) zaten te eten hij zou in de stad eten. Ik dacht nou dan eet ik stamppot andijvie, want dat lustte hij niet, daar heb ik zin in. Wij zaten aan tafel en hij kwam binnen, zag de stamppot andijvie staan pakte de borden, smeet de stamppot met borden en al in de prullenbak, pakte de kinderen beet en zei "die smerige zooi hoeven jullie niet te vreten, kom we gaan naar de snackbar"en weg waren ze. Ik zat verbijsterd aan tafel en mocht de zooi opruimen. Dat is een klein voorbeeldje. Hij kocht ook altijd heel veel dure en luxe dingen, en presenteerde mij de rekening, ik moest dan ieder dubbeltje omdraaien om de eindjes aan elkaar te knopen. Een keer had hij ook de schilder laten komen in het appartement van mijn dochter om een muur rood te schilderen en hij had een senseo koffie machine voor haar gekocht en nog meer luxe dingen, dit terwijl we op dat moment heel moeilijk zaten met het geld. ( te weten dat mijn dochter helemaal geen koffie lust ) Ik vroeg hem dan vriendelijk om dat niet te doen, want ik kon dat niet betalen. Dan zei hij keihard dat ik stik jaloers was op mijn dochter, dat ik haar dat niet gunde en wat voor een moeder ik wel niet was. Zo kan ik nog uren doorgaan. Hij had ook een tafel gemaakt voor mijn dochter en die haar geschonken , toen hij weg was ( bij mij ) heeft hij hem verkocht aan mijn zoon, omdat die nog geld van hem kreeg.
    Ik stop maar weer even om dat ik er nog steeds verdrietig van wordt, van wat hij de kinderen allemaal heeft aangedaan. Ik wens in ieder geval iedereen die het slachtoffer is van een narcistische partner, heel veel sterkte en moed, want het is een hele moeilijke lange weg.

    Sterkte allemaal Pokkie

  15. #65

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Hallo allemaal,

    Ik nu bijna 2 jaar een vriend. In het begin was het allemaal heel erg leuk en was ik alles voor hem. Ik vond hem altijd wel een beetje arrogant, maar dat is iedereen wel eens dacht ik. Na een maand of 3 werd het allemaal al iets minder leuk. Hij schreeuwde soms tegen me en zei me dat ik paranoïde was en gek was. Ik mocht nooit iets met vrienden doen, maar als hij iets met een vriendin ging doen mocht ik daar absoluut niet moeilijk over doen. Hij trapte me vaak de grond en en vertelde de mensen om hem heen wat voor een geweldige vriendin hij wel niet had. Na een jaar heeft hij het uitgemaakt. Dit vond ik heel erg. Ik begrijp zelf niet zo goed waarom, aangezien hij eigenlijk een ontzettende klootzak was. Ik begrijp nog steeds niet waarom ik hem niet gewoon kan laten gaan. Het was wel uit, maar we zagen elkaar nog erg vaak. Hij zei dat hij me niet kwijt wou maar dat hij het gewoon niet "verkering" wilde noemen. Dat vond hij te serieus. Verder was er niet veel anders dan voor die tijd. Ik vond dit allemaal wel best, maar na een tijdje vond ik dat hij me aan het lijntje hield. Als ik dan vroeg waarom hij niet wou dat ik zijn vriendin was zei hij dat hij wel heel veel van me hield en me niet kwijt wou. Hij ging ondertussen wel gewoon door met me de grond intrappen en me kleineren. Ik was gek, ik spoorde niet. Ik deed altijd alles verkeerd volgens hem. Volgens hem zeurde ik om alles, deed ik altijd moeilijk en kon ik nooit eens normaal doen. Als ik iets zei geloofde hij me nooit. Hij dacht altijd wel te weten wat ik dacht en wat ik ergens van vond. Als ik dan probeerde uit te leggen dat dat niet zo was en ik het goed bedoelde luisterde hij niet en zei hij dat het daar niet om ging, maar dat het er om ging hoe hij dacht dat ik het bedoelde.
    Mijn moeder is degene die mij over NP vertelde. Ik heb er veel over opgezocht op internet en hij voldeed aan alles. Niet aan 5 van de 10 wat er soms op websites stond, maar aan alle 10. Ik heb veel gelezen over vrouwen die met zo'n man getrouwd waren en dit maakte me een beetje bang. Wat stond mij allemaal nog te wachten..?
    Ik ben toen niet bij hem weggegaan en heb er verder eigenlijk niet heel veel mee gedaan. Hij ging ondertussen wel gewoon door. Soms was hij een hele week opeens heel lief. Dan wist ik al dat dat vast niet lang zou duren. En na een paar dagen werd ik dan ook vaak weer de grond in getrapt. De ene keer was ik alles, de andere keer was ik niets.
    Zijn vader overleed plotseling en in het begin liet hij mij niet toe. Hij ging naar allemaal andere meisjes om met hen te praten en met mij wou hij dat niet. Af en toe wel, dan wou hij dat ik bij hem was en was ik zo lief volgens hem. De volgende dag was ik weer vervelend en moest ik hem met rust laten. Ik heb alles gedaan wat ik kon. Hij wou dat ik bij de crematie was, dit heb ik gedaan. Ik stond samen met hem op de rouwadvertentie, ook dit wou hij graag. Ik heb voor hem gekookt, ben 's nachts bij hem gebleven als hij dat wilde. Ik deed alles. En dan opeens werd er weer tegen me geschreeuwd. Eén keer ging het zo ver dat hij zei dat als ik niet weg ging hij me van de trap zou gooien.
    Nu ging het weer een tijdje goed, maar zo juist werd ik weer finaal de grond in getrapt. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik moet hem los laten maar ik kan het niet. Om een of andere reden kan ik het echt niet. Ik hou zo veel van hem, ik begrijp niet waarom. Ik word er bang van. Ik ben bang voor wat hij gaat doen als ik echt bij hem weg ga.
    Wat moet ik doen?

    Liefs

  16. #66

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Hallo Mariah,

    ik begrijp je wanhoop, en je hoop. Bij iemand met NP kun je het nooit goed doen. ECHT NOOIT. Hij zal dit blijven doen, jij bent zijn bezit, ondertussen heeft hij talrijke andere vriendinnen waar hij mee pronkt. Het advies wat altijd gegeven wordt, is helemaal kappen met een partner die NP heeft, vooral als je geen kinderen hebt moet je het nu stoppen. Je verdiend veel beter, een gelijkwaardige relatie. Mijn ex, zijn vader was ook overleden en ik moest het hem vertellen, hij was zand aan het kruien en ik vroeg hem om even binnen te komen omdat ik hem het moest vertellen, hij zei 3 keer nee vertel het maar zo en 3 keer vroeg ik hem binnen, uiteindelijk heb ik het hem toch zo verteld, en hij zei zonder emotie, " gecondoleerd" liep verder en heeft het er niet meer over gehad. Toen mijn moeder overleed, zei hij na een 2 dagen, tijdens een emotioneel moment. Nou ben je nou nog niet klaar met janken je moeder is nu toch al 2 dagen dood. Mariah. Ik heb de wijsheid niet in pacht, maar stoppen is echt het enige advies wat ik je kan geven.
    Succes en heel veel sterkte.

    Liefs Pokkie

  17. #67

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Hallo Mariah,

    Las net je bericht en herken zo veel in je verhaal. Ben dr 2 dagen geleden ook achter gekomen dat mijn "partner" waarschijnlijk ook een narcist is..
    Je verstand zegt Rennen!! Maar je gevoel laat dit op de een of andere manier nog niet toe.. Je durft niet, en zodra je de stap genomen hebt gaat hij weer lief doen waardoor je maar denkt: ach zo erg is het ook niet.
    Maar elke keer blijft ie je teleurstellen en langzamerhand ga je denken zoals hij denkt.
    Ik ben zelf ook op zoek naar iemand die mij kan steunen, en die mij begrijpt.. Hoop dat ik dat bij jou kan.. En misschien kunnen we elkaar de kracht geven die we nodig hebben..

    Weet ook absoluut niet wat ik moet doen, mijn opa is een narcist en ik heb zo'n hekel aan die man, en nu heb ik een partner die het ook is. Alleen kan ik niet los van hem komen.. Hellup!!

    Liefs mij

  18. #68

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Hej,

    Sorry voor de late reactie. Was een beetje druk de laatste dagen.

    Mijn verstand zegt idd dat ik moet rennen, maar elke keer als ik dat heb gedaan ga ik weer terug. Ik begrijp niet waarom. Ik denk dat ook steeds dat het allemaal wel mee valt. Helemaal nu zijn vader is overleden vindt ik het moeilijk om hem kwalijk te nemen hoe hij doet. Dan denk ik steeds dat dat daardoor komt, maar voor de tijd deed hij ook al zo.

    Maandag avond was ik bij hem en het was heel gezellig. We hebben samen wat gegeten en daar nog even gezeten. Ik zei aan het begin van de avond al dat ik niet zo lang kon blijven, want mijn moeder zou de volgende dag geopereerd worden en ze wou graag even gezellig zitten met mij en mijn zusje 's avonds. Dat was goed had hij gezegd. Ik was op de fiets, maar hij zei dat ik mijn fiets wel daar kon laten en hij mij wel naar huis kon brengen met de auto. Mijn jas lag nog bij hem thuis dus daar moesten we eerst even langs. Toen we daar waren zei hij, "nu komt het opeens op een paar minuten aan? Nu moet je opeens weg?!". Ik zei dat ik dat aan begin van de avond al gezegd had en dat mijn moeder graag wou dat ik nog even bij haar was vanavond. Toen zei hij dat mijn moeder zich niet zo moest aanstellen, dat het allemaal wel mee viel. En dat ik het gebruikte om aandacht te krijgen. Toen ben ik ontzettend kwaad geworden. Hij werd kwaad omdat ik kwaad werd. Hij vondt dat hij gelijk had. We hebben een uur ruzie staan maken. Hij is erg agressief sinds zijn vader is overleden en hij zei steeds dat als ik niet weg ging hij me zou slaan en van de trap zou gooien. Ik ben niet weggegaan. Hij zei me dat het allemaal niet voorstelde van mn moeder en dat ze gewoon aandacht wou en dat ik het dus ook gebruikte om aandacht te trekken. Toen ik vroeg wat ik dan gedaan had om aandacht te trekken had hij daar geen antwoord op. Door wat er met zijn vader is gebeurt vind hij dat van mijn moeder helemaal niet erg en vind hij dus dat ze zich aan stelt. (Mijn moeder wordt verdacht van borstkanker en ze is gisteren geopereerd om een heel stuk diep uit haar borst te halen. Het was niet te zien wat het precies was, dat wordt nu verder onderzocht). Ik wist ook wel dat de operatie zelf niet heel veel voorstelde, maar mijn moeder is erg bang voor ziekenhuizen. Niet voor de operatie zelf, maar gewoon dat ze naar het ziekenhuis moest en bang voor de uitslag. Dit begreep hij allemaal niet en heeft me van alles naar m'n hoofd gegooit. Dat ik me aanstelde, dat ik aandacht wou, dat ik niks voor hem betekende, dat hij niet van me hield. Dat alles wat ik voor hem doe niet nodig is, dat hij dat helemaal niet wil. Dat ik het helemaal niet goed doe en dingen alleen maar moeilijker voor hem maak. Ik ben naar huis gegaan.. Toen ik thuis was had ik berichtje van hem dat hij heus wel van me houdt. Daarna heeft hij er niks meer over gezegd en doet alsof er niks aan de hand is..
    Ik weet nu niet meer of hij zo doet omdat hij zo'n verdriet heeft om zijn vader, of omdat hij NP heeft.. Want voor de tijd deed hij ook al altijd zo, alleen is het nu nog erger geworden. Ik trek het niet meer om elke keer voor van alles uitgemaakt te worden. Ik doe zo veel voor hem en elke keer verteld hij me dat hij dat juist niet wil om me vervolgens weer te overladen met smsjes en telefoontjes dat hij van me houdt.

    Liefs

  19. #69

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Hoi Mariah, sorry dat ik me er mee bemoei, maar helaas heb je gelijk, NP wordt erger namate de persoon ouder wordt, dus het wordt alleen erger. Het overlijden van zijn vader heeft er eigenlijk niets mee te maken, mannen met NP gebruiken alles, hoe ziek soms ook, om de aandacht te krijgen. Mijn ex zei ook tegen zijn moeder dat hij een cardioversie ( stroomstoot om het hart weer in het gareel te brengen ) had gehad, omdat hij bij mij weg was gegaan.Uit hele betrouwbare bronnen, heb ik vrenomen dat dat nooit is gebeurd in die periode. Toen de vader van mijn ex overleed gaf hij geen sjoege helemaal niks, geen traan, geen emotie. 10 jaar later toen hij zich benadeeld voelde toen kwam zogenaamd het grote verdriet eruit. Zijn moeder noemt hij een kutwijf en wil er nooit meer mee te maken hebben, ( ze kreeg nog heel veel geld van hem ) en nu houdt hij toch zoveel van haar, totdat ze niet meer nodig is en dan negeert hij haar weer, dat merk ik dan gelijk want dan gaat ze mij weer bellen. Nu hoor ik niets van haar omdat ze geen contact met mij mag hebben. Ga zo maar door. Mariah ik hoop echt dat je nu kunt rennen, ren zo hard en zo snel mogeleijk. Ik weet het doet pijn erg veel pijn, neem een nieuw telefoonnummer en ga zo ver mogelijk bij hem vandaan. Het klinkt hard, maar hou van jezelf en keis voor echte liefde.

    succes Pokkie

  20. #70

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    ja mensen, hier ben ik weer!
    sorry dat ik niet zoveel gereageerd heb. ik heb het druk met al dat vrijwilligerswerk wat ik doe als afleiding.
    ik kan alles wat jullie schrijven hierboven alleen maar beamen.
    werkelijk álles is al eens voorgekomen. hoe komt het toch dat die mannen zo zijn? ik hoop toch maar dat ik mijn zoon anders opgevoed heb hoor, want als dat ook zo'n hark wordt.....
    weet je pokkie, ik durf niet bij mijn man weg. eigenlijk hoopte ik dat god het voor me zou oplossen. de hoop die ik al jaren heb is: laat een van ons 2en maar sterven, dan is het klaar. ik weet nl. zeker dat als ik tegen mijn man zeg niet meer met hem verder te willen hij me echt helemaal kapot gaat pesten! zo gemeen is hij wel!~eerder in onze relatie heb ik hem dat bij anderen zien doen. toen dacht ik: je moet hem niet tegen je hebben. (toen had ik hem nog niet tegen). echter nu is dat wel het geval. ik heb diverse grote operaties ondergaan waaronder mislukte operaties. toen geloofde hij de arts die alles ontkende en niet wilde toegeven dat zijn ingreep bij mij mislukt was. jaren van ellende volgden, mijn man was mijn eerste tegenstander. als ik maar eenmaal voorbij hem was was elke volgende tegenstander een makkie! maar dit alles heeft er wel toe geleid dat ik lichamelijk verminkt ben maar volgens mijn man valt dat alles mee hoor! (lees libelle forum tvt-bandje). voor de bestrijding van de pijnklachten na die mislukte ingreep word ik nu behandeld, maar mijn man heeft nooit een woord van troost want dat wil ik immers zélf? maar nu hij zelf een half jaar terug een hartinfarct heeft gehad is alles ineens anders en wil hij dat onze relatie weer vlot getrokken wordt. maar ik heb zoiets als: het is nu kapot, het komt niet meer goed. maar hij denkt wel omdat hij dat wil en alles wat hij wil gebeurt! zo is dat! morgen moeten bij weer naar een psychiater. het leek er op dat die man in het eerste gesprek begreep hoe krom mijn man denkt. echter nadat ik hem stiekum gemaild had (ik mailde die psych om te laten weten dat alles wat ik in zijn kamer zeg later thuis tegen me gebruikt wordt) leek het de vorige keer wel of hij op de hand van mijn man was. dat doe ik dus ook al niet meer! je kunt geen enkele man vertrouwen m.i.! ik zie er vreselijk tegen op! want ja, alles wat gezegd wordt wordt door mij gezegd. als het te heftig wordt geeft mijn man gewoon geen antwoord!
    weet je wat ik nou zo gek vind? dat geen enkele van ál die hulpverleners met wie ik in de afgelopen jaren gesprekken gehad heb niet gezegd hebben: die man van jou is een narcist! dat had toch zeker wel duidelijk uit mijn verhaal naar voren kunnen komen?!
    ja, ik zou ook iedereen aanraden, als je nog kúnt, ga dan weg bij zo'n klootzak! want het kost je anders je leven! óf je gaat kapot aan dat gedrag, óf hij wordt moordenaar!

  21. #71

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Hoi Pleuntje,

    Jij reageert al precies zoals ik het deed. Ik was volgens collegae een workaholic, bijna ziekelijk zeiden ze. Ik vond het wat overdreven uitgedrukt, maar ik was op de vlucht.
    En ik begrijp heel goed dat je niet weg gaat, als hij niet bij mij weg was gegaan, was ik waarschijnlijk ook nog bij hem. Je wilt heel graag weg, maar het idee dat je op je 50ste nog helemaal opnieuw moet beginnen, je twijfels, ergens diep van binnen hou je toch nog steeds van die man. Heel logisch. Je bent door hem in al die jaren gevormd en klein gehouden. Je bent niks en zal ook nooit wat worden ( in zijn ogen). En NU, nu sta je voor een dilemma. Iedereen zal zeggen kies voor jezelf, ook ik weer, maar jij moet die keus maken Pleuntje. Dat kan niemand voor je doen.
    Psychologen en psychiaters worden zelfs door hem gemanipuleerd en door naar een psychiater te gaan leert hij nog meer sociaal wenselijk gedrag, dus zijn acteer talenten worden alleen versterkt. Mijn advocaat en psycholoog zeiden na een half verhaal, phoe was jou ex een narcist of zoiets. Gelukkig hadden die het wel in de gaten.
    Ik vind je toch heel dapper, want je hebt het heel moeilijk. Mijn ex heeft zelf de benen genomen om zijn eigen redenen, maar jij bent diegene die een beslissing moet nemen.
    Mocht je hulp nodig hebben of een luisterend oor dan kun je me altijd mailen.
    Heel veel sterkte en je bent voor mij een dappere vrouw

  22. #72
    gwendolaline
    Guest

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Ben volledig door de war..

    Jullie verhalen daar herken ik zoveel in. Ik probeer al twee jaar onder deklauwen van mijn 'liefde' uit te komen. Ondanks dat ik soms tot drie maanden niks van hem hoor..komt dan toch het onvermijdelijke telefoontje. En daar ga ik weer..want als ik hem zie of zijn stem hoor ben ik verkocht. Hij is mijn eerste echte liefde en kom er maar niet vanaf. De eerste keer dat ik zijn familie ontmoette zij hij regelmatig 'hoer' als hij het over mij had of als ik ook iets te zeggen had. Met een glimlach..dus..hij verkocht het als 'grapje' Zijn zus nam het voor hem op!! "Wij zijn maar onder mekaar, we hebben geen geheimen'

    Empathie, emotionele steun en affectie toonde hij wél..zeker het eerste jaar. Toen we bij zijn moeder waren voor het eerst..ging hij op mijn schoot liggen met zijn hoofd. Na intiem te zijn geweest ook..

    Ik ben er nu een paar dagen achter dat mijn ex een narcist was..maar toch begrijp ik een heleboel dingen niet.

    Toen het tussen ons uitraakte (hij verbrak de relatie omdat ik een ontmoeting had gehad met mijn ex vriend) is hij kort erop ingetrokken bij een miljonaire in Antwerpen-Belgié. Hij kwam mij nog steeds opzoeken want ik was nog verliefd op hem. Om een afspraak met mij te kunnen maken terwijl het uit was deed hij ALLES. Complimentjes, slijmen... en als dat niet werkte ging hij het slachtoffer spelen..zo erg dat hij zei dat hij dood ging zonder mij. Omdat hij al een keer een zelfmoordpoging achter de rug had..traptte ik er weer in en liet hen langskomen. Na de sex kwam dan de doodsteek voor mij: 'We passen niet bij elkaar' en weg was hij weer. Dat is zo twee jaar aan de gang en ik kom er maar niet los van. Inmiddels heeft hij darmkanker gekregen en nu gebruikt hij DAT om mij te manipuleren..want het is MIJN schuld omdat IK ben vreemdgegaan. Maar ik ben helemaal niet vreemdgegaan..heb alleen een ontmoeting met mijn ex gehad destijds om zaken af te handelen. Maar nee.. "Hij is alcoholist geworden door mij" zei hij eerder.

    Mijn schuldgevoel.. ik kom er niet van af. Terwijl ik wel gesterkt ben door alle verhalen hier.. neem ik afstand want ik herken zoveel dingen van de vrouwen op dit forum. Aan de andere kant.. hij was wél empatisch..wel affectief.. dus..ik ben verward.

    Gelukkig is hij gemigreerd nadat hij merkte dat we allebei kapot gingen aan ons aantrekken en afstoten. Hij is hier dus doodziek aan de deur geweest.. en nadat hij me vertelde over zijn kanker heb ik vreselijk gehuild. Hij zei dat ik niet verdrietig moest zijn..dat hij weer beter zou worden.. terwijl hij wel aangaf dat hij in nederland was om afscheid te nemen van zijn ex vrouw en kinderen en van mij. Een paar dagen later op MSN vroeg ik hoe het ging met hem..en toen zei hij: "Als je een woord, al is het maar hoi, tegen me zegt verwijder ik je van mijn lijst" Dus ik mag niet meer tegen hem praten... Waarom?? "Dat is beter voor mij" zei hij later in een smsje.

    Hij zet me weer volledig buiten spel.. Ik weet dat hij gister een onderzoek zou krijgen om te zien of ne chemo is aangeslagen..maar.. zit volledig in het duister..kreeg geen aders van hem..niet het ziekenhuis..dus kan niks navragen.

    Nu sluit ik me af.. ben sinds het nieuws als een kluizenaar gaan leven.. omdat ik nauwelijks in slaap kom.. neem ik een borrel en nog een.. ik loop al dagen in hetzelfde joggingpak..heb me ziek gemeld.. heb nergens zin meer in.. begrijp het allemaal niet.. Is deze man een narcist?? Maar hoe zit het dan met de affectie..het medeleven wat hij toonde.. ik weet het allemaal niet meer.
    Ik heb het boek 'pesten en treiteren' gekocht en dat ben ik nu aan het lezen.. Ja..stukjes ervan herken ik wel.. maar deze man had een lieve moeder en broers en zussen..zijn vader is overleden toen hij 3 was en dat was traumatisch..

    Is er misschien een psychologe..of iemand die er veel vanaf weet die mij antwoorden kan geven?? Ik ben een sterk persoon..ik wil hieruit komen..ik MOET het begrijpen

    Gwendoline

  23. #73

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Hallo Gia,

    Zoek het bij je zelf Gia. Je hart zegt ja. Waarschijnlijk zal het heel moeilijk worden, maar uiteindelijk zul je als je terug kijkt zeg je ik heb het goed gedaan.
    Narcisten zullen er overal blijven en altijd. En er zullen helaas altijd eer vrouwen zijn die daar intrappen.
    Probeer het samen ( jij en je ongeboren kindje ) op te lossen.
    Die narcist vindt weer een ander slachtoffer en probeert daar waarschijnlijk ook een “liefdes”baby te maken. Zet je sterk neer tegenover hem, dan deinst hij wel terug. Probeer zoveel mogelijk afstand te houden en vooral contact te vermijden, negeren is de beste remedie. Hoe hard het ook klinkt maar houd de zwangerschap voor jezelf probeer hem er niet in te betrekken. Emphatisch vermogen heef hij niet dus zal hij ook nooit laten zien. Ook niet naar een kind toe.

    Succes en heel veel sterkte

  24. #74

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Gia, meissie, ik heb met je te doen!
    áls je de kracht kunt vinden, kies dan voor jezelf en jouw kindje. misschien kun je dat nu nog?! ook al zou ik kunnen begrijpen als je zegt: "dat kan ik niet meer".
    ik wens je alle sterkte. ik denk te weten wat je doormaakt!
    en pokkie, heel erg bedankt voor je steun en lieve woorden.
    ja, had ik de moed maar hem de deur te wijzen. ik hoop met die relatietherapie te bereiken dat ik het óf zelf durf te zeggen óf dat hij tot het inzicht komt niet meer samen verder te willen. echter, ik houd mijn hart vast, als die psychiater al zo'n gek is, wat kan ik dan verwachten van zijn assistente???

  25. #75

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Hallo ik ben Miepje, nieuw op dit forum,
    Momenteel lig ik half in een scheiding, ik denk dat de scheiding maart of april 2009 officieel uitgesproken wordt. Mijn ex man (narcist) wil goed voor mij en de kinderen blijven zorgen zowel financieel als persoonlijk. Hij wil graag nog allerlei dingen voor mij regelen en doen. Nu geeft dat bij mij tegenstrijdige gevoelens omdat ik dat aan de ene kant wel prettig vind maar aan de andere kant niet echt een nieuw leven kan opstarten onafhankelijk van hem. Ik moet er bij vermelden dat hij een vriendin heeft waar hij nu 1 jaar mee samenwoont en heb nog steeds het idee dat hij met een enorm schuldgevoel rondloopt en niet echt zijn gezin kan loslaten. Naar mijn mening is het voor hem en zijn relatie ook niet goed om zo overdreven te blijven zorgen voor mij, op die manier kan hij ook niet echt een nieuwe start maken. Zijn er vrouwen die ook een soort gelijke ervaring hiermee hebben? en zijn er eventuele tips die men mij kan geven?

    Ik heb gehoord dat narcisten geen schuldgevoel hebben eigenlijk zich alleen maar schamen. Ik moet nog wel vermelden dat hij met deze vrouw een verhouding is begonnen tijdens ons huwelijk en aangezien hij niet kon kiezen en heen en weer pendelde tussen mij en zijn vriendin, heb ik de knoop maar doorgehakt dmv een scheiding en het vreemde is in tegenstelling tot de berichten die ik overal over narcisten lees, blijft hij buitengewoon goed voor mij en kinderen zorgen, met name financieel. Is dit nu om nog aandacht te krijgen en een triomf te halen. De buitenwereld kan nu namelijk zien dat hij nog zo goed voor ons is!! Ik weet niet wat ik ervan moet denken. Zou zijn nieuwe relatie tegenvallen en wil hij wellicht in de toekomst weer terugkomen ondanks dat we dan al gescheiden zijn. Ik voel me enorm bevrijd nu hij bij mij weg is en wil ook niet meer terug naar een leven met deze man.

    Miepje

  26. #76

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    hier komt nog even een vervolg van Miepje, ik moet ook nog vermelden dat ons huis op dit moment te koop staat en hij woont nu sinds een jaar bij zijn vriendin in op een flatje. Zijn vriendin is al een paar keer getrouwd geweest en heeft daarna tig relaties gehad, ook met getrouwde mannen en die relaties zijn allemaal op niets uitgelopen. Ook heeft ze een voorkeur voor mannen die welgesteld zijn, al haar relaties die ze gehad heeft waren ook met mannen die welgesteld waren. Daarnaast is het zo dat ze op staande voet ontslag heeft moeten nemen bij haar vorige werkgever, daar mevrouw heel lang en heel veel geld heeft gefraudeerd. Ook bij vorige werkgevers is ze op deze manier eruitgezet wegens diefstal. Als ze geen relatie heeft gaat ze stelen om toch een dergelijke levenstijl er op na te kunnen houden. Op het moment dat ze weer een man aan de haak
    heeft geslagen doet ze dat niet omdat ze dan van hem kan profiteren en kan pronken met haar nieuwe vriend en zijn status. Ze staat in haar woonplaats hier om bekend. Iedereen weet dat het een gevaarlijke vrouw is en dat ze ruime ervaring heeft met mannen om ze om haar vinger te winden. Mijn narcist weet ook dat dit allemaal waar is en ondanks dat blijft hij bij haar. Hij voelt en weet dat ik hem niet meer wil en aangezien

  27. #77

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    vervolg: hij niet alleen kan zijn en alleen kan wonen want dan wordt ie gek zei hij weleens, blijft hij maar daar hangen. Tja waar moet ie anders heen. Hij is bang voor afwijzing en toont verder geen enkele emotie naar mij. Hij komt 1x per week de tuin onderhouden, dat kan ik niet in mijn eentje en omdat het huis te koop staat moet het er ook netjes bijstaan en ook is het nog steeds ook zijn huis. Toen hij nog bij ons woonde was de band met zijn kinderen niet al te best. Hij was altijd veel weg (op de vlucht voor zichzelf) en verwaarloosde ons emotioneel. Zorgen op zijn manier kan hij wel, financieel en door allerlei karweitjes voor je te willen doen. Zijn gezin afhankelijk houden en macht houden, dat is erg belangrijk voor hem. Voelt ie zich belangrijk met zijn lage zelfbeeld.

  28. #78

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Zolang dit huis niet verkocht is zal ik hem zeker wekelijks hier om de deur hebben, binnen komt hij alleen als er iets binnen is wat moet gebeuren maar het meeste doe ik liever zelf.
    Ik kan op deze manier niet met mijn nieuwe leven beginnen, daarnaast hebben we kinderen en wil hij ook op de hoogte gehouden worden van het wel en wee van de kinderen zoals school e.d. De kinderen willen met rust gelaten worden door hem, ze zijn al vaak genoeg gekwetst emotioneel. Hij wil nu ineens leuke dingen met ze doen zoals een bioscoop e.d. Dat had hij moeten doen toen hij nog hier woonde maar toen keek hij

  29. #79

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    vervolg: nauwelijks naar ze om. En nu in deze situatie wil hij ineens de perfecte vader uihangen. Narcisten gebruiken mensen voor hun eigenbelang en hij heeft momenten dat hij ook niets van zich laat horen naar de kinderen, net hoe het hem uitkomt. De kinderen voelen dit feilloos aan. Ze zijn immers al 14 en 16 jaar. De scheiding loopt heel soepel, wat ik niet verwacht had. Ik was van mening dat hij me niets meer zou gunnen nu ik heb gezegd te willen scheiden en niet te willen wachten daarmee tot het huis verkocht is. Hij wilde dat nl wel wachten met scheiden totdat het huis verkocht is. Vreemd toch?

  30. #80

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    voorlopig blijf ik hier met de kinderen wonen totdat het verkocht is(valt niet mee nu met de financiele crisis). Hij blijft alles gewoon betalen( ik werk niet en ook daar doet ie niet moeilijk over) Als het vekocht is ga ik op zoek naar een leuk huurhuis of een leuk flat, dan heb ik eindelijk rust en mijn eigen dingetjes. Ik denk dat hij hier anders over denkt, volgens mij wil hij macht over zijn gezin houden, ook als ik straks echt op mezelf woon met de kinderen. Heeft iemand tips of weet iemand wat erachter zit dat hij zich zo zorgelijk opstelt. Iedereen reageert verbaasd als ik dit allemaal vertel. Groetjes Miepje

  31. #81

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Hoi Miepje,

    Goed van je dat je, dat je de stap durf te nemen, en zo herkenbaar je verhaal. Mijn ex zou ook mijn hele leven ervoor zorgen dat ik in het huis kon blijven wonen, hij wilde naar de buitenwereld laten zien hoe goed hij het met me voor had. Maar op het moment dat ik een vriend kreeg was het echt uit met de liefde. Zoals je misschien hebt gelezen staan we recht tegenover elkaar in de rechtszaal. Ik moet maar gaan werken en hij wil de helft van het huis, omdat hij niet wil dat een ander bij mij in het huis komt wonen.
    Hij gebruikt de kinderen precies op de manier zoals jij omschrijft. Wanneer hij ze nodig heeft zijn ze lief en schrijft hij sms’jes en ja de kinderen voelen dat aan, maar blijven hem toch pleasen , het blijft toch hun vader, en zoals iedere narcist weet hij de gevoelige snaren iedere keer weer te bewerken. Mijn jongste zoon had hem 2000 euro geleend vorig jaar, hij had het moeilijk want hij was opgepakt met 2 hennepkwekerijen, en die was hij weer begonnen om mij te betalen ( nooit wat van gezien ) maar hij kreeg het niet terug, nadat ik had besloten om hem failliet te laten verklaren samen met meerdere mensen ( van mijn vader heeft hij ook 20.000 euro geleend, zijn eerdere advocaten kregen nog geld ) Nou ja een heel verhaal hij heeft een afbetalingsregeling getroffen met zijn vader ( om mij dwars te zitten heeft hem 1000 euro gegeven met de mededeling dat de andere helft voor het eind van het jaar zou komen ( heeft hij in september afgesproken ), nou over 4 dagen is het zover, maar volgens mij gaat het niet lukken, leugens, leugens en nog eens leugens en als mijn zoon om het geld vraagt dan heeft hij het even niet of is niet thuis, maar ondertussen wel een nieuwe chrysler touring voor zijn nieuwe vrouw gekocht van 65.000 euro en een nieuwe volkswagen caddy. Nee Miepje hoe mooi hij het voorschetst, en wat hij allemaal belooft, het is en blijft een narcist en hij blijft liegen. Trap er niet in.

    succes met alles en toch een fijne kerst
    Pokkie

  32. #82

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Hoi Pokkie,

    Bedankt voor je reactie. Ik heb niet zo'n boosaardige ex als jij. Ik ben erachter gekomen dat hij een narcist is doordat een goede kennis van mij, ik heb haar ontmoet toen mijn ex al bij mij weg was, mij vertelde dat hij een narcist is. Voor die tijd had ik nog nooit van narcisme gehoord laat staan wat een narcist is. Ik ben toen gaan surfen op het net
    en heb tevens psychologische boeken gelezen en toen werd mij duidelijk dat hij inderdaad narcistisch gedrag vertoont. Echt een aanrader, deze boeken. Ik heb het Monstervebond en de duivelsdriehoek van Carolien Roodvoets gelezen. Tevens heb ik het boek Mannen en Moeders gelezen, best wel een moeilijk boek maar als je het 2x leest dan
    begrijp je heel goed wat er bedoeld wordt. Mijn ex is in ons huwelijk niet fysiek gewelddadig geweest naar mij of de kinderen. Hij maakte het ons emotioneel erg moeilijk
    en stelde hoge verwachtingen aan ons. De kinderen moesten goed presteren op school, ik moest er de hele dag als het kon als een fotomodel bijlopen terwijl ik ook wel eens lekker mezelf wilde zijn door gemakkelijke kleding aan te doen, vooral als je toch verder de deur niet uit hoeft. Daarnaast was meneer vrij vaak neerslachtig of depressief en kon ook weinig van de kinderen verdragen. Ze mochten vooral niet te vrolijk of te druk doen want dat was voor hem te vermoeiend. Door de weeks was hij aan het werk en in de weekenden was ie veel weg voor zijn eigen pleziertjes zoals golf en even langs die en die, natuurlijk om aandacht te krijgen. Vaak had ik de energie niet meer om dingen met hem te ondernemen. Al je energie gaat op in zo'n man. Als we wel weggingen als gezin
    was er geen begrip en geduld als er wat vertraging in het vertrekken kwam vaak door de kinderen die dan nog ff snel dit of dat moeten. Meestal liet ik de rotzooi wel liggen en dacht dan het op te kunnen ruimen als we terugkwamen. Ook daar was geen begrip voor want dan kreeg hij geen aandacht. Ook met spelletjes doen moest hij altijd winnen zelfs van de kinderen en als mijn oudste dan won moest het overgespeeld worden zodat hij alsnog zou winnen. Had ook geen respect voor mij en kinderen en geen inlevingsgevoel. Wij mochten eigenlijk geen eigen mening hebben en eigen behoeftes en verlangens.
    Altijd wist hij het beter en wat het beste was voor ons. Vooral toen de kinderen groter en volwassener begonnen te worden onstonden vaak ruzie vooral met oudste die altijd wel met hem de strijd aan ging. De jongste hield zich meestal gedeisd. Ook tijdens vakanties was er altijd wel ruzie of strijd. Ook ik heb hem op mijn 15e leren kennen en woonde op mijn 17e al samen met hem. Ook ik ben er langzaam ingegroeid. Eigenlijk ben ik helemaal niet gegroeid, hij heeft mij altijd klein gehouden en afhankelijk om natuurlijk macht over mij te houden en uit angst om verlaten te worden. Ik ben hier natuurlijk zelf oook schuldig aan geweest dat ik mijn grenzen niet heb aangegeven.Maar als je in zo'n relatie zit heb je het niet in de gaten, het sluimerd er langzaam in. Hij zelf komt uit een gezin waar de ouders altijd ruzie hadden en zijn moeder ook geslagen werd. Zijn moeder klamptte zich aan hem vast en hij moest haar, als klein jongentje van 5!, beschermen en troosten. Hij heeft zelf ook de nodige klappen van zijn vader gekregen en vormde als het ware daardoor samen met zijn moeder een complot tegen zijn vader. Hij was als het ware de "partner van zijn moeder". Vandaar dat hij ook alleen maar wil zorgen voor vrouwen en heel gevoelig is voor zwakke verdrietige vrouwen. Daarnaast was het zo dat zzijn moeder door alle ellende ook geen goede moeder voor hem kon zijn omdat zij heel veel met haar eigen ellende bezig was en daardoor emotioneel niet bereikbaar was voor hem. Hij mocht ook zijn behoeftes en verlangens niet kenbaar maken vroeger en moest het lieve brafe kind zijn dat er moest zijn voor zijn moeder ipv dat de moeder er moet zijn voor hem. Hij heeft daardoor een heel verkeerd gevoel voor vrouwen ontwikkeld en ziet vrouwen als zwak en liefdeloze wezens. Hij heeft geen liefde gekregen en hij kan het zelf ook niet geven en ontvangen. Hij heeft zich met zijn gevoelens dmv een pantser afgeschermd, dus is emotioneel onbereikbaar. De problemen zijn pas echt goed begonnen toen we zelf kinderen kregen. Hij heeft geen flauw benul hoe hij daarmee moet omgaan en gaat dus opdezelfde manier met ze om zoals vroeger met hem is omgegaan. Als de kinderen klein wil het nog wel maar als ze groter worden dan gaan ze ook een wil krijgen en hun grenzen stellen. Dat wordt dan door hem niet geaccepteerd. Vaak genoeg voelde ik wel dat er iets niet goed zat tussen ons alleen ik wist niet wat en ik dacht dat als ik er maar voldoende aan werkte dat het allemaal wel goed zou komen. Het is gewoon een foute man!!!! Alles draait om de buitenwereld wat die vinden en omdat hij met een ongelooflijk laag zelfbeeld rondloopt moet hij voortdurend aandacht en bewonderd worden. Zijn nieuwe vriendin levert hem die bewondering en aandacht maar voor hoelang? Dus jij denkt dat hij dat zorgen en alles willen blijven betalen is om van de buitenwereld bewondering te krijgen? We hebben een viergesprek bij mijn advocaat gehad.
    Hij met zijn advocaat en ik met mijn advocaat alle vier samen gepraat hoe we het financieel regelen totdat het huis verkocht is, want alles moet wel betaald blijven anders legt natuurlijk de bank beslag op het huis en hebben we helemaal niets. Hij blijft alles betalen,gas etc telefoonkosten verzekeringen, school nou ja gewoon alles en heeft zelf maar een paar honderd euro nodig in de maand voor levensonderhoud. Hij vertelde daar dat hij de boodschappen betaald en zij de huur en gas enzo van de flat. Zij woonde er al, alleen, voordat hij bij haar introk. wat we dus besproken hebben in dat viergesprek, is op papier gezet door de advocaat en door ons beide ondertekent, dus dat staat vast zolang het huis nog niet verkocht is. Nu gaat mijn advocaat bij de rechtbank een vezoek tot echtscheiding indienen omdat ik ook in dat viergesprek heb gezegd dat ik niet wil wacht met scheiden totdat het huis verkocht is. Als het huis dus verkocht is, moeten we met z'n vieren opnieuw om de tafel voor de verdeling van het geld van de woning en voor de goederen(meubelen enzo) en dan wordt ook het bedrag besproken wat hij aan partnerallimentatie en kinderallimentatie moet gaan betalen. Tja, dat kan nog wel een jaar duren.! Wel heel vervelend want ik kan nu niet ineenkeer alles afsluiten waardoor ik zoals ik schreef hem nog telkens zie om de tuin komen doen. Ja, het moet er natuurlijk netjes bij staan voor de verkoop dat begrijp ik ook wel, maar het is zo verrekte moeilijk afstand nemen zolang dit nog gebeurt. Daarnaast hebben we natuurlijk samen kinderen waardoor je altijd kontakt houdt. Morgen (zaterdag 27 dec) komt ie weer om de tuin te doen, vreselijk. Nu heeft ie mijn jongste zoon gevraagd of hij maandag met hem naar de bios wil, maar mijn zoon wil niet, dus dan is ie daar weer gefrusteerd over als mijn zoon hem dat gaat zeggen morgen en dan gaat ie weer bij mij zitten klagen dat het flauw is van zijn zoon en dat hij wel hun vader is en of ik niet kan zeggen tegen mijn zoon dat ie gewoon met zijn vader moet gaan. Maar dat kind wil niet en moet ik dan ruzie gaan zitten maken met mijn kind omdat hij niet wil. Ja, moeilijk hoor want ik krijg dan weer de schuld dat ik de kinderen niet genoeg stimuleer en daar gaan we weer..... Hij heeft mijn overal al zo ontzettend zwart lopen maken. Zijn hele familie en ook zijn ouders hebben mij laten vallen en ook de kinderen. Ze bellen nooit eens naar de kinderen en komen ook nooit meer hier sinds mijn ex weg is terwijl ik wel afgelopen jaar nog bij hun ben geweest.
    Ben toch 28 jaar hun schoondochter geweest en de moeder van hun kleinkinderen! Dat zegt al genoeg hoe die mensen in elkaar zitten, net als hun zoon. En ze hebben nu zo"n geweldige nieuwe schoondochter!!! Hadden ze 28 eerder moeten hebben zullen ze vast wel overal zeggen, maar zij weten de echte waarheid over haar niet ( van de diefstallen enzo). want het hele verhaal is daar verdraaid door mijn ex. Jou ex is weer opnieuw getrouwd? allang? en gaat dat wel goed is ie nu wel gelukkig???

    Ik vind het fijn om te babbelen hierover en wens jou ook veel sterkte. Alle reacties zijn welkom want ik weet soms echt niet wat ik nou nog met die vent aan moet. Is hij dan een vriendelijke narcist? Die bestaan toch niet????

    Groetjes Miepje

  33. #83

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Hoi Miepje,

    Ja mijn ex is nu sinds 16 juli weer getrouwd en of hij gelukkig is weet ik niet, hij heeft in ieder geval weer een gezin, waarvan hij de mensen kan manipuleren en vormen zoals hij denkt dat het moet. Als ik jouw verhaal zo lees dan denk ik oh dat is mijn ex, precies hetzelfde en alle partners van narcistische mannen zullen dat denken. Allemaal vertonen ze hetzelfde gedrag, geen emphatisch vermogen, ect ect. Mijn zoon zei van de week nog toen ik hem vroeg hoe zijn vader nu was in dat gezin. Ja mam zegt hij precies zoals eerder die kinderen krijgen alles, maar hij weet nog steeds niet wat hij met zijn gevoel aanmoet. Ik weet niet of hij nu gelukkig is ik zie iets aan hem. Als ik er ben dan houdt hij zich in. Ik vroeg wat hij er mee bedoelde, Hij kan zijn gevoel niet uiten. Mijn dochten is net afgestudeerd als gerechtspsychologe, en wordt er door hem nu van beticht dat ze een wijsneus is en dat ze niet moet denken dat ze alles weet. Mijn vriend is getint en hij zegt dan tegen zijn kinderen, ja je moeder viel vroeger altijd al op zwartjes, en dat terwijl ik al vanaf mijn 14de verkering met hem had. Nou ja zo kan ik nog wel uren doorgaan,. Maar houdt het alsjeblieft in je achterhoofd dat hij alles doet voor zijn eigen gewin en dat hij niets doet voor jou en de kinderen zodra hij er geen baat meer bij heeft. Ik zal later wat uitgebreider reageren, maar moet nu even afstand nemen, want het is voor mij nog best wel heftig.

    Succes en heel veel liefs en sterkte

    Pokkie

  34. #84

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Hallo lieve vrouwen op dit forum, Ik heb een boek besteld bij bol.com van Robin Norwood dat heet" als hij maar gelukkig is". Ik heb op tv het programma gezien van Hart en Ziel van de ncrv. Het thema ging over relatieverslaafde vrouwen, vrouwen die te veel in de liefde inversteren, te veel willen (ver)zorgen. Hierin herkende ik mij zelf helemaal!!!!!
    Naar aanleiding van dit programma waar ook dit boek werd genoemd, heb ik dit boek besteld. Ik moet het nog lezen, daar ik het vandaag ontvangen heb. Ik denk dat dit boek heel leerzaam is en je ook kan behoeden voor toekomstige foute relaties met dit soort psychopaten!! Ik zal jullie op de hoogte houden over de inhoud van het boek en evt. tips zijn ook voor jullie allemaal welkom naar wat ik allemaal gelezen heb over jullie ervaringen met een narcist!!

    Lieve Pokkie,

    Ik begrijp heel goed dat je even wat afstand neemt, ik heb zelf ook nog momenten dat ik de hele wereld aan kan en andere momenten weer een terugslag krijg, maar je zult merken dat die momenten dat je je heel sterk voelt steeds meer de overhand gaan krijgen!! Veel liefs en ik wens jou en verder iedereen op dit forum ondanks alles een warm en zeer voorspoedig 2009 toe!!

    Liefs, Miepje

  35. #85

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Zelf leef ik nu bijna 2 jaar gescheiden van mijn ex PMN...en heb nu pas sinds enkele weken wat rust. Hij heeft me al op straat aangevallen, is bij me thuis ingebroken, heeft mijn auto gesaboteerd, geeft geen cent alimentatie voor de 2 kinderen die nog bij me wonen, is me overal maar dan overal slecht gaan maken, enz.enz. MAAR ik ben zo gelukkig dat ik van hem af ben, dat kan ik echt niet onder woorden brengen. 29 JAAR LANG WAS IK ZIJN BLINDE SLAAF maar nu herleef ik letterlijk. Ik kan alle slachtoffers van deze mensen maar 1 ding zeggen : ren voor je leven, zet alle contact stop en LEEF.

  36. #86

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Tsja mijn vriend is ook een narcist of heeft narcistische trekken. Ik ben nu bij hem weggegaan, want het liep weer eens uit de hand. Ik zie nu wel in dat er als je aan zo iemand vastzit door kinderen of wat dan ook toch wel een manier is om er redelijk mee om te kunnen gaan, let op hier komt ie: stel je sterk op en als hij roept je kunt niks, weet niks, bent stom, dom of je uitscheld of zo haal je heel simpel je schouders op en zegt dan bijvoorbeeld: hoor wie het zegt of ja jij bent super! Zoiets. Dan weet hij zich geen raad. Daarna weglopen en iets voor jezelf gaan doen. Altijd direct afkappen en niet te ver op in gaan. Bij mij ging het ook mis omdat ik ook heel boos terug deed of enorm verdrietig werd. Emoties: hou ze in alle omstandigheden onder controle want dat is waar hij het in zoekt om je op te 'pakken' (onbewust misschien). Je zwakte niet laten zien! Ik heb nu ik op een afstandje woon gezien dat hij anders reageert als ik ook anders doe...........Klinkt gek, maar het is zo. Hij is heel boos dat ik weggelopen ben, maar ik heb hem gezegd dat ik dat natuurlijk niet zomaar heb gedaan. Verder niet teveel uitgelegd. Het contact gaat nu weer goed, maar ik denk niet dat ik er nog zin in heb om weer bij hem te gaan wonen. We zien het wel. Wat wel een feit is is dat we een hele leuke, gezellige en fijne relatie hadden met van die rot-momenten. Je kunt niemand veranderen, heb ik geprobeerd, lukt niet. Wel bijschaven en je kunt je vooral zelf anders opstellen. Helpt echt! Of het leuk is en blijft met zo'n man is een tweede.......Het blijft altijd moeilijk. Ik weet nog niet of ik hem nog wil. Voel wel veel rust nu. Ik zoek wat er gebeurd is niet alleen bij hem nu achteraf, het is gewoon zo dat ik ook veel uitlok altijd en dingen op de spits drijf en hem uit de tent lok. Soms helpt een andere benadering, maar nogmaals het blijft lastig! Gaat het weer fout tussen hem en mij (nu latten we, maar als ik nog eens samen ga wonen) dan wil ik hem definitief nooit meer terug! Zeker weten!
    Sterkte allemaal.

    Kim

  37. #87

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Voor wie het mocht interesseren, ik ben nog steeds gezond en wel, en de kinderen ook.
    Mijn ex laat ons nu al een tijdje met rust, vooral omdat de onderzoeksrechter en het parket zich met zijn gestalk zijn beginnen moeien en hij serieuse straf riskeert.
    Financieel zijn we nog niet veel verder, maar er begint schot in de zaak te komen. Zo werd hij veroordeeld tot het betalen van onderhoudsgeld voor de kinderen en kan ik binnenkort beslag laten leggen op zijn inkomsten, ook voor de achterstallige bedragen.
    In september komt de zaak voor ivm de onroerende goederen en ook daar staat het recht aan mijn kant.
    Mijn ex zal zich nog wel roeren, maar ik lap alles aan mijn laars en zal bekomen waar ik recht op heb.
    2 jaar geleden was mijn leven een puinhoop en ikzelf een zielig hoopje ellende...nu ben ik zelfbewust en is het leven goed, soms moeilijk maar GOED !!!

  38. #88

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    jeetje Tanit, wat ben je dapper!
    ik wilde dat ik al over mijn ex kon praten!
    ik wil gewoon eigenlijk helemaal niet verder met hem, maarja, ik weet ook niet hoe te breken want hij is zo: als ze niet mét me wil leven dan ook niet zonder me

  39. #89

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Pleuntje, mijn ex narcist heeft me steeds met de dood bedreigd indien ik hem verliet, maar veel gescheer en weinig wol...ben er nog steeds zoals je ziet!
    Wie schrik heeft krijgt ook slaag zei m'n grootmoeder altijd...eerst zou hij zichzelf van kant maken...dan gingen we samen zelfmoord plegen...en tenslotte ging hij mij doodmaken. Allemaal chantagepraktijken, geloof er geen woord van. Een narcist dreigt, scheldt maar in feite is hij niet zo moedig.
    Laat je niet meer op je kop zitten, een moeilijk leven, maar zonder narcist is nog altijd beter dan geen leven met een narcist!!!

  40. #90

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    ja Tani, gelukkig maar dat je er nog bent! ik weet ook wel dat ik bang ben voor ...............maar tóch kán ik de stap maar niet zetten. bovendien heb ik in de loop van de jaren(38) wel gemerkt hoe hij me werkelijk kan behandelen als hij kwaad is. hij maakt me gewoon geestelijk kapot. onlangs heb ik het dankzij de relatietherapie die we volgen eindelijk durven zeggen, maarja.....dan nog andere stappen durven zetten. ik heb zo vaak gehoopt dat de natuur wel in zou grijpen en hem of mij (in de familie van mijn vader is iedereen aan kanker overleden, ook mijn vader zelf en een zus) terug zou nemen, maar ook dat gebeurt niet. op een keer zal ik toch wel ergens de moed vandaan halen om hem aan de kant te zetten?????

  41. #91

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Oh Pleuntje, wat herken ik veel van mezelf enkele jaren geleden in jou !
    Ook wij (ex en ik) gingen in relatietherapie, maar dat deed hij enkel om mij nog beter te manipuleren en ik had toen het gevoel dat de therapeute aan zijn kant stond. Ze gaf ons wel de raad om elk apart aan onszelf te werken met een psychoterapie, wat hij natuurlijk niet deed, maar ik wel...en dat werd mijn redding!!!!
    Ook ik heb gehoopt dat de natuur mij uit de ellende zou gaan halen en één van beiden dood zou gaan...heb zelf borstkanker gehad en ben ervan overtuigd dat het uit pure ellende kwam!!! Heb gebeden dat hij dood zou gaan, op gelijk welke manier, heb zelfs begrip gekregen voor moordenaars, om maar te zeggen...
    Maar Pleuntje, niemand hoeft dood, en vooral jijzelf niet! Zoek hulp voor jezelf, wees één keer in je leven egoistisch op een gezonde manier (niet zoals hem, de klojo) en red jezelf, want et leven is hard, maar wondermooi en er is zeker nog veel goeds voor jou in het verschiet, ook al denk je dat nu niet!
    Oooohhhh, kon ik maar alle slactoffers van deze "slechte" mensen helpen, want nu weet ik dat ze de duivel in eigen persoon zijn;

  42. #92
    Sanne26
    Guest

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Hallo allemaal

    Dit is mijn verhaal, ik heb een jaar geleden relatietherapie gehad met mijn man, bij de psygoloog draaide alles om hem (hij was de eerste die heen ging) ik moest eigenlijk alles van zijn kant bekijken en heel veel schuld van de ruzie;s werd in de schoenen van mijn ouders en mij geschoven.

    Na een 2 maanden uit elkaar te zijn geweest, en veel mooie beloftes en praatjes verder toch besloten om samen door te gaan, de kinderen hadden al een scheiding meegemaakt, en ik wilde het niet nog een keer.

    Mijn huis verkocht en samen met hem op een nieuwe plek gaan wonen (zijn huis) en we leven nog lang en gelukkig, nou niet dus.

    Met de kerst begon het gesodemieter weer en alles is weer mijn schuld terwijl hij mij voor lul gezet heeft met een pief van de bank er bij, zijn antwoord daarop is dat je daar toch niet van moet wakker liggen. Als ik met hem probeer te praten gaat hij direct in de verdediging en roept tuurlijk alles is mijn schuld, heeft een hele grote mond maar daar komt nooit wat van te recht (boekhouding, en alles wat met zijn bedrijf of formulieren te maken heeft enz wordt allemaal door mij gedaan, en dan nog de verzorging van 3 kinderen, 2 honden kippen en konijnen, en nog is het in zijn ogen nooit goed genoeg) iemand van een ander forum gaf me het woord narcist en wat een openbaring is dat zeg alles klopt en de puzzel stukjes vallen op zijn plek.

    Heb hem gisteren verteld dat ik op zoek ga naar een ander huis, want ik was altijd vrolijk en positief ingesteld maar dat wordt iedere dag minder.

    Maar ja met 20 uur werken in de week heb je nog niet zomaar een huis, urgentie krijg je bijna niet meer dus voorlopig zit ik hier nog wel even.

    Waar ik me heel boos overmaak is dat de pshygoloog een jaar geleden niet door de facade heeft heen geprikt en er iets aan heeft gedaan, ze had me op z'n minst eventuele vermoedens kunnen vertellen, dan had ik nooit in de praatjes getrapt en had ik nu nog lekker in mijn eigen huisje gezeten.

    Ik heb hem gisteren geadviseerd om voor zijn eigen toekomst hulp te zoeken, maar daar zal hij wel te trots voor zijn.

    Een heel verhaal maar ik moest het even kwijt.

    En dan is het buiten glad, iedereen raakt van de weg behalve mijn man, knalde hij maar met auto en al tegen een boom of in het kanaal, o wat zou dat veel oplossen (al mag je het natuurlijk nooit hardop zeggen)

    Groetjes Sanne
    Laatst aangepast door Sanne26 : 14-01-10 om 20:20

  43. #93
    Lara '52
    Guest

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    HALLO SANNE , in het verleden ook geleefd met een narcist 30 jaar terug ,
    zware problemen gekend , hij is 2 maal opgenomen in een gesloten instelling voor een 3 /6 mnd .


    Dokters in het ziekenhuis heeft hij zelfs bij de neus genomen ,na lange tijd maar ervaren dat hij kon manipuleren als de beste en hij schafte zich de rol aan van martelaar die zijn zo uitgeslapen en zijn je altijd een stapje voor ,dokteres zei/ dat heb ik in lange tijd niet meer meegemaakt , was ik blij dat zij het ook ervaarde , want bv. / hij zei/ het is wit als het zwart was dat ik hem gelijk gaf.zover waren we gekomen :eek
    Of aan zee dat ik zei :wat een zonnig weder / HIJ/ waar schijnt de zon ik zie geen zon .

    dat is maar een tipje vd. ijsberg , er zijn nog vele ergeren zaken gebeurd, te erg voor te herhalen , hij had een haat voor vrouwen uit kindertijd ?

    spijtig genoeg was hij met 4 vrouwen opgescheept , einde vh. verhaal , ik en mijn dochters waren de boosdoeners vd. schoonfamilie , ik had geen ouders meer stond er alleen voor .

    Mijn krachten zijn terug gekomen door steun van zijn dokters ,op het laaste was er geen enkele dokter die hem nog wou helpen en hij hield hen voor zotje ;hij heeft een hoog intelligentie peil ; ze stuurde hem dan maar terug naar huis ,ik heb mijn tijd genomen tot als de oudste kinderen afgestudeerd waren , niet altijd gemakkelijk maar ik liet hem met rust . Ik ben, al zeg ik het zelf, een zeer geduldig iemand en doe niets overhaast .

    Als raad zou ik je geven , neem je tijd, zet alles op een rij en zorg dat je een goede huisdokter heb die je steunt , dat heeft bij mij enorm geholpen ,en laat hem (je man) rustig verder zijn eigen ding doen, en zorg jij voor jezelf en toekomst.grtjs CELEST STERKTE

  44. #94
    Sanne26
    Guest

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Dank je wel, ik heb het besluit genomen om weg te gaan en dat voelt al heel goed, ik heb gelukkig hele lieve ouders en die willen samen met mij een huisje voor me kopen, zodat ik hier weg kan. Mijn man heeft juist een heel laag inteligentie niveau en hij zal het niet makkelijk krijgen als hij alles wat ik voor hem doe, ineens zelf moetvdoen. Ik laat hem lekker met rust, hij komt en gaat wanneer hij er zin in heeft dus lekker rustig. Doordat ik hem heb verteld dat ik wegga denk ik dan hij zich in zijn eer voelt aangetast en doet nu of we niet meer bestaan. Voor dit moment vind ik het prima zo, maar ik ben moe en uitgeblust.

    Denk wel dat ik wat ik allemaal heb meegemaakt met psyhologische hulp moet verwerken want wat is dit moeilijk.

    groetjes en liefs Sanne

  45. #95

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Sanne, inderdaad zijn deze mensen (mensen?) in staat om zelfs artsen om de tuin te leiden, zelfs bepaalde psychologen kennen het verschijnsel nog (steeds) niet!!!
    Het is inderdaad moeilijk om je los te maken en alle schuldgevoel opzij te zetten MAAR het is véél en véél moeilijker nog om met zo iemand samen te leven!
    Denk om jezelf en ook je kinderen en bereid je voor op een strijd, want zelden zal zo iemand zijn slachtoffer zonder slag of stoot laten gaan.
    Gelukkig heb je lieve familie die je kan helpen, dus ga ervoor!!!!!

  46. #96
    Premium ++ Account Luuss0404's Avatar
    Lid sinds
    13-05-2009
    Locatie
    Groningen
    Posts
    5.659

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    @ Sanne, fijn dat jij zulke lieve familie/ouders hebt die jou steunen in jou besluit! Jammer dat het in de herkansing niet zo ging als gedacht, maar kies voor jezelf en je kids! Heel veel succes en sterkte voor de komende tijd!

    @ Celest, blij toe dat je nu een lieve partner hebt en je zo sterk uit jou verleden bent gekomen!!!

    @ Tanit, klopt inderdaad dat de symptomen of het verschijnsel narcist vaak door weinig mensen en hulpverleners worden herkend of erkend (vaak zjin dat de personen die zelf met een narcist geleefd hebben), vooral omdat narcisten mensen zo goed om de tuin kunnen leiden en vaak zelf niet inzien of niet in willen zien dat ze hulp nodig hebben Dat maakt het voor het 'slachtoffer' moeilijk om weg te gaan en goede hulp te zoeken. Hopelijk geraakt het steeds meer bekend zodat er steeds sneller ingesprongen kan worden!

  47. #97

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    hoi eefje91830, las je bericht en zo veel meer berichten hier op de site, ik was al een tijdje hier niet meer geweest. Heb jaren geleefd met een narcist en weet zo'n beetje wat je mee kunt maken. Twijfelen aan jezelf dat heb ik jaren gedaan, ik dacht dat het aan mij lag, ik kon toch niets goed doen, waar leefde ik eigelijk voor dacht ik wel eens. Geestelijk ben je enorm afhankelijk gemaakt van een persoon, waarvan je denkt dat je van hem houdt. Maar niets is minder waar, je houdt niet van deze persoon, je bent er afhankelijk van gemaakt en dat is een heel ander verhaal. Er gaat een wereld voor me open nu ik een man heb leren kennen die heel anders met me omgaat, ik weet nu wat liefde is....ik mag nu zijn wie ik ben, mag zeggen hoe ik erover denk, mag over mijn gevoelens praten zonder er op afgerekend te worden. Gelijkwaardige partners zijn in een relatie. Het is heel goed om een stap te nemen in je leven en te kiezen voor jezelf, al kun je er niet overheen zien en denk je dat je het niet redt, gewoon doorgaan en voor jezelf kiezen...ik zag het ook niet en heb toen ik alleen was mezelf bij elkaar moeten rapen, er was weinig van mezelf over, heb geknokt....gevochten.....gehuild....maar ik ben er weer...ik mag er zijn en ik voel dat ik leef en er is iemand die echt om me geeft en van me houdt, die me weer vasthoudt en dat gun ik alle vrouwen hier die een relatie hebben gehad die niet goed was...en die niet goed is. Als je leeft met een narcist dan heb je geen leven, het draait alleen om hun eigen, ze kunnen zich niet in een ander inleven, ze kunnen het gewoon niet...regelmatig kom ik het nog tegen met mijn ex, overleggen is er niet bij, hij bepaalt nog wat er moet gebeuren en iedereen heeft het maar te slikken....je hebt gewoon levenslang en komt nooit van een narcist af als je kinderen met hem hebt.......maar wat me nu nog het meeste pijn doet is dat ik veel mensen heb verloren, vrienden en ex-schoonfamilie, al die mensen met wie je jaren hebt opgetrokken zijn er niet meer, en dat doet pijn, meer pijn dan niet meer leven met de vader van mijn kinderen.......

  48. #98
    Premium ++ Account Luuss0404's Avatar
    Lid sinds
    13-05-2009
    Locatie
    Groningen
    Posts
    5.659

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Hallo Lidia,

    Fijn dat we je even laat weten hoe het met je gaat en hoe je het ervaren hebt!
    Erg positief en leuk om te horen dat je nu een partner gevonden hebt die jou op een goede manier behandelt en waar jij je prettig bij voelt!
    Je schreef eerder dat je een nieuw leven wou opbouwen met je kinderen, maar dat dat lastig is. Mag ik vragen hoe het nu gaat met de relatie tussen je kinderen en hun vader en tussen jou en je ex-man?
    Heel veel succes en geluk met alles!

    Lieve groet Luuss
    Verlies nooit de moed: soms gaat de deur pas open met de laatste sleutel van de bos

  49. #99

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    Ik heb ook geleefd met een narcistische man. Ze verdraaien alles. Alles wat krom is dat kunnen ze met een enorme overtuigingskracht recht praten.

    Eigenlijk lijkt het (hun charmante en normale gedrag) op die psychopaat in Belgie die tekenleraar, die een moordenaar bleek te zijn.

    De politie kwam wel bij hem uit, maar geloofden niet dat ze bij hem moesten zoeken, omdat ie normaal was(overkwam)

    Zo is het bij een narcist ook. Als hij/zij erachter komt dat je uit de school hebt geklapt en hij/zij komt daarachter dan gaan ze nog meer dan ervoor jou wegzetten als iemand, die niet normaal is en zelfs hardstikke gek. En ze hebben een enorme overtuigingskracht zodat mensen de narcist helemaal geloven

    Ze kunnen je zelfs zo psychisch breken dat je gaat denken aan zelfdoding wat bij veel narcisten ook de bedoeling is. Ze kunnen je als t ware de dood indrijven zo erg kunnen ze zijn.

    Mijn zoon heeft t ook en ik zie precies (omdat ik een leerschool heb gehad bij zn vader)hoe hij manipuleert. Alleen ik raak er niet meer van in de war. Wel heb ik liever hoe erg ook dat ie uit mn buurt blijft, want een tweede narcist in mn leven ook al is t mijn zoon wil ik absoluut niet



    Ik denk dat niet iedereen precies begrijpt wat een narcist is. Alleen mensen, die ermee te maken hebben gehad die begrijpen precies wat het inhoudt.

    roeska

  50. #100
    Lara '52
    Guest

    Standaard Re: Leven met een narcist..

    HALLO ROESKA ,

    Je woorden die je schrijft" GEVEN EEN HARDE KLANK ",maar je hebt volkomen gelijk iemand die met een narcist niet heeft samengeleefd weet niet wat het inhoud , men kan in de boeken schrijven wat men wil/ dat is theorie /in het werkelijke leven is dat totaal wat anders ; ook ervaren als de dokter geen resultaten boekte met zulke mensen , als de" patient" moedwillig was of hen manipileerde dan werden ze naar huis terug gestuurd en trek maar je plan , jij als partner en kinderen moeten het dan maar oplossen in hun plaats de rekening krijg je wel toegestuurd ,dat was 30 JAAR geleden een luxe hotel verblijf; men vraagt zich niet af lukt het wel .gelukkig had ik een huisarts die achter mij stond , want wettelijk sta je nergens ; je kan niet scheiden van iemand die ziek is zeiden ze in die tijd .

    Ik denk met hetgeen plaats gevonden heeft in het verleden en nu met nieuwjaar (leerkracht) dat ze er meer aandacht aan zullen schenken ,dat er zulke mensen bestaan dat men ze te "communie zou geven zonder te biechten "dat zei ik vroeger altijd , want op een ander zijn dat engeltjes , en kom jij als ongeloofwaardig over wanneer je verhaal doet ,daar werd vroeger tegen mij gesuggereerd dat ik mijn man misschien moest meer gerust laten want hij werkte toch voor ons ,en dronk niet ..... vd. schoonfamilie was ik de luierik , ik had 3 kinderen op leeftijd van 21 jaar , dokteres zei tegen ex- schoonmoeder dat ze toch wist wat werk dat dit mee bracht ,en volgens hun was er niets van waar , ze waren daar met 7 jongens thuis er waren zeker de helft met de dezelfde symtomen van ex- man maar ik mocht dit niet aan de klok hangen zeiden ze ,ik moest dit binnenhuis oplossen .De ganse familie had ik tegen zelfs eigen familie want dat doe je je man toch niet aan ,hem laten collecteren , precies of dat gaat zo maar ...als je het jaren al volgehouden hebt en hem altijd proberen te verschonen wanneer er terug iets was; op een dag is de maat vol , ik zeg / IK BEN OOK MAAR EEN MENS . grtjs Celest

Soortgelijke onderwerpen

  1. Gebruikersgroep: Leven met een narcist
    By Leontien in forum Geestelijke gezondheid
    Reacties: 13
    Laatste Post: 15-06-15, 12:21
  2. Mijn leven is van mij...
    By Déylanna in forum Gedichten
    Reacties: 0
    Laatste Post: 01-03-08, 16:16
  3. Vrienden voor het leven
    By Agnes574 in forum Gedichten
    Reacties: 14
    Laatste Post: 09-11-07, 00:48
  4. Wegen van dit Leven
    By Petra717 in forum Gedichten
    Reacties: 2
    Laatste Post: 06-11-07, 18:57
  5. Het leven is een lied
    By Agnes574 in forum Gedichten
    Reacties: 0
    Laatste Post: 11-04-07, 14:49